کیف در جعبه (BIB) یک قالب بسته بندی رایج است که به طور گسترده برای بسته بندی مواد غذایی و نوشیدنی، به ویژه محصولات مایع مانند الکل، آب میوه و شیر استفاده می شود. از سه قسمت اصلی تشکیل شده است: یک کیسه پلاستیکی داخلی، یک کارتن بیرونی و یک نازل پلاستیکی کوچک. جعبههای کیسهای در سراسر جهان بهطور گسترده مورد استفاده قرار میگیرند، زیرا وزن سبکی دارند و نگهداری و حمل و نقل آنها آسان است. با این حال، بازیافت کیسه در جعبه ها اغلب نیاز به تجزیه و تحلیل دقیق تری دارد.
اولاً، قسمت کارتن بیرونی یک کیسه در جعبه معمولاً از مواد مقوایی قابل بازیافت ساخته میشود که در بسیاری از مکانها با برنامههای بازیافت قابل قبول است. مقوا را می توان برای تولید محصولات کاغذی جدید بازیافت کرد، بنابراین قسمت کارتن معمولاً مشکلی ندارد.
با این حال، آستر داخلی کیسه در جعبه معمولا از مواد پلاستیکی (مانند پلی اتیلن با چگالی کم LDPE) یا کامپوزیت پلاستیک و فویل آلومینیوم ساخته شده است. قابلیت بازیافت این نوع مواد پیچیده تر است زیرا آنها یک ماده واحد نیستند، بلکه ترکیبی از مواد متعدد هستند. اگرچه برخی از کیسه های پلاستیکی ممکن است بازیافت شوند، اما همه سیستم های بازیافت محلی نمی توانند این نوع پلاستیک را مدیریت کنند. بازیافت جعبه های کیسه ای شکل با یک لایه فویل آلومینیومی بسیار دشوار است.
علاوه بر این، جعبه های کیسه ای شکل اغلب دارای یک نازل پلاستیکی کوچک هستند که معمولاً از پلی اتیلن یا سایر انواع پلاستیک ساخته می شود. قابلیت بازیافت این نازل به نوع پلاستیک و ظرفیت پردازش تاسیسات بازیافت محلی بستگی دارد. در برخی موارد، اگر نازل محکم به کیسه پلاستیکی وصل شده باشد، ممکن است برای بازیافت مناسب نیاز به جداسازی جداگانه داشته باشد.
اینکه جعبه های کیسه ای شکل را می توان بازیافت کرد به عوامل زیادی بستگی دارد، به ویژه اینکه آیا سیستم بازیافت محلی می تواند مواد کامپوزیتی و انواع مختلف پلاستیک را مدیریت کند یا خیر. برای افزایش نرخ بازیافت، مصرف کنندگان باید سعی کنند جعبه های کیسه ای شکل را جدا کنند، مقوا، کیسه پلاستیکی و نازل پلاستیکی را به طور جداگانه بازیافت کنند، و برای نیازهای بازیافت خاص با خدمات بازیافت محلی مشورت کنند. از طریق این اقدامات، جعبه های کیسه ای شکل را می توان به طور موثرتری بازیافت کرد و در نتیجه اتلاف منابع و آلودگی محیط زیست را کاهش داد.